İman İslam Mümin..!

Es-selamu alaikum ve rahmetullah..!

Hayatın Anlam Bulduğu Üç Konu..! {İman İslam Mümin.}!

Alemlerin yaratıcısı ve Rabbimiz olan Allahu Teala'ya ham olsun. İnsanları Karanlıktan Aydınlığa,Zulümat'tan Nura,Delaletten Hidayete çıkaran,ALLAH'ın Nizamı Din-i islam'ın tebliğcisi şanlı Resul Muhammed (S.A.V)'e, O Pak,aline, Gökteki yıldızlardır diyen ve yol gösteren ashabına, ve onların yolunda; iman, islam nimetlerinin kadrini bilerek, müslümanca yaşayabilmek için gayret sarfeden mü'minler topluluğuna da selat-ü selam olsun..!
İslam'i hayatı yeniden başlatmak için vahyin ışığında hareket eden samimi,ihlaslı,dava erlerine selam olsun,,Gökteki yıldız gibi olan Bilal ra. küffara karşı,Ahad ALLAH {ALLAH birdir} Diyen,ve bu uğurda canını ve malını ortaya koyan,ve ALLAH c.c. bizzat övdüğü insanlık için çıkartılmış en hayırlı ümmete selam olsun..

İman, İslam, Mü'min ;

İşte hayat bu üç mefhumun kapsamında bir anlam bulur. Gerçek anlamıyla hayat olur. Öyle ise bir insan, hele bir müslüman açısından; hayatın anlamsız, başıboş, gayesiz bir yaşantıya dönüşmemesi için, bu mefhumların idrak edilmesi herşeyden daha önemli olmalıdır.

İMAN: Uğrunda her türlü nimetin varlığın hayatta hayatın dahil feda edilebilecek en büyük bir nimettir.

O Nimet ki, kendisine hakkıyla sahip olup, kadrini bilen, gerektirdiklerini hakkıyla yerine getireni yeryüzünde ALLAH (c.c)'ın katındaki "en üstün varlık" (eşref-i mahluk) mevkiine çıkarır. "ALLAH'ın halifesi olma" vasfını kazandırır.

O Nimet ki; Ahirette, Mahşer Günü'nün dehşetinden, Cehennem azabının şiddetinden, ebedî hayatın ebedî azab olma tehlikesinden emin kılar. insana ebedi saadeti kazandırır.

O Nimet ki; kendisine layık olmayan, kadrini bilmeyen kişileri; yeryüzünün ALLAH katındaki "hayvanlardan da aşağı varlık" (esfele safilîn) mevkiine düşürür. Ahirette ise ebedi hayatlarının ebedi azab olmasına, en büyük zinaya, hüsrana uğramasına neden olur...

İSLAM: İmanı, imanın gerektirdiklerini, hayatı, hayatın gayesini öğreten... Hayatta takip edilecek yolu gösteren; hayatı yaratılışın gayesi (ki o sadece ALLAH'a kulluk doğrultusunda) şekillendiren, proğramlandıran, ALLAH'ın insanlar için Resulü vasıtası ile gösterdiği en büyük bir Din ve Hayat Nizamı'dır.

MÜ'MİN: işte bu nimetlere sahip olup kadrini bilen, onların gerektirdiklerini hakkıyla yerine getirmeye çalışan kişiye ALLAH'ın kendi isimlerinden verdiği bir vasıftır. Bu sıfat, kendisine sahip olanı "Ubudiyet, sadece ALLAH'a kul olma" makamına çıkarır. En yüce yaratıcının, en yüce İslam'ın, en yüce Rab'bın sadece "ALLAH'ın kulu" olma makamı, insanların en efdalı iki cihan güneşi şanlı Resul Hz. Muhammed (S.A.V)'in tercih ettiği makam...
O vasıf ki, kendisinden mahrum olanı, yaratılmışa, sahte ilahlara, "kula kul olmak" gibi insan için en adi, en aşağı olan bir seviyeye düşürür.

İşte bütün mesele; ismimizi tespit etmek, yerimizi, mevkiimizi, safımızı, yolumuzu tespit etmek meselesidir. Bu dünya hayatında, yeryüzünde: Meşguliyet itibarı ile; "sadece yaratıcımız ALLAH'a kul olmak" mı? yoksa, yaratılmışa "kula kul olmak" mı?!

Gaye itibarı ile; ALLAH (c.c)'ın rızasını kazınmak mı? yoksa, heva ve heveslerin tatmini peşinde koşmak mı?! Vazife itibarı ile; "ALLAH (c.c)'ın halifesi olmak" mı? yoksa, tağutların "kapı kulu" hizmetçisi olmak mı?!

Tabii olması gereken nizam itibarı ile; ALLAH (c.c)'ın şeriatı,
İslam Nizamı mı? yoksa, şeytanın düzenleri olan her türlü izmler (Komunizm, Sosyalizm, Kapitalizm, Kemalizm, Demokrasi, Laiklik v.b.), cahiliyye nizamları mı?!

İzinden gidilecek Rehber, Önder itibarı ile; ALLAH (c.c)'ın şanlı Resulü Hz. Muhammed (S.A.V) mi, yoksa; şeytan ve onun insanlar içindeki temsilcisi ve uşakları olan Firavun, Karun Bel'am tipli kafirler mi?!

Gidilecek yol itibarı ile; ALLAH (c.c)'ın "işte Benim yolum budur" dediği ve Peygamberlerin, salihlerin yürüdüğü Cennet'e giden tek ve Hak olan Sırat-ı Müstakim islam yolu mu, yoksa; şeytanın gösterdiği ve onun uşaklarının, kandırdıklarının yürüdüğü Cehennem'e giden aldatıcı, çeşitli ve batıl olan cahiliyye yolları mı?!

Seçilecek saf itibarı ile; "Hizbullah" mı, sadece; ALLAH'a kul olma ve yeryüzünde sadece ALLAH'a kulluk sistemi olan islâm'ı hakim kılma davası etrafında birleşenlerin tarafı mı? Yoksa, "Hizbuşşeytan" (ALLAH'a kulluğu unutturmayı ve yeryüzünde ALLAH'tan başkalarına, kula kul olmayı kendisine dava edinenlerin birleştiği taraf) mı?!

Seviye itibarı ile; "Eşref-i Mahluk" (en üstün şerefli mahluk) makamı mı? Yoksa "Esfele Safiliin" (hayvanlardan da aşağılık) seviyesi mi?! Ahiret'te : Ebedi saadet mi? Ebedi azab mı?! Cennet Bahçeleri mi?.. Cehennem Çukurları mı?!

İsim itibarı ile; Mü'min mi?! Müşrik mi?! Müslüman mı?! Kafir mi?!

İşte; bu vasıfları, makamları, nimetleri, değerleri insana kazandıran ya da kaybettiren itikatlar, sözler ve amellerdir. Öyle ise insanı, iman nimetinden, islâm nimetinden, mü'min vasfından mahrum olmasına sebeb olan her türlü itikat, söz, amel, tavırları; yani hakiki, en şedid düşmanı ve tehlikeleri öğrenmenin, tanımanın her şeyden daha önemli olduğu aklını kullananlarca aşikar olarak görülür. Ancak insanlık fert ve toplum olarak hayatlarında, islam Nizamının hakimiyetinden mahrum, cahiliyye ve fitnenin hakimiyetine mahkum bir yaşantıya düşmüşse, bir çok nimetler gibi "akıl" nimetini de tam kullanabilme kabiliyetini kayb eder.

Ne yazık ki, bilhassa günümüzde tüm insanlığın hatta "müslüman" olarak isimlendirilen fert ve toplumların hayatlarında da tam manasıyla fitne ve c ahiliyye (islam dışı her türlü sistem ve değer ölçüsü) hakimdir. Bunun içindir ki, "müslüman" olarak isimlendirilen kişi ve toplumlar dahi (genelde); akıl nimetini gereğince kullanamadıklarından hakkı batılı, iyiyi kötüyü, doğruyu yanlışı, dostu düşmanı, rahmeti felaketi ayırt edememektedirler. Halbuki, müslüman basiret sahibi olmalıdır. Ancak basiret; ALLAH'ın nuru (Kur'an-ı Kerim) ile bakıldıkça elde edilir. Akıl ancak vahyin ışığında (Kur'an ve Sünnet-i Resululllah) ve kontrolünde insan için faydalı olur.

Eğer, fert ve toplum hayatında, "vahiy" hakim değilse; o hayat, güneşten mahrum bir bahçenin akibetine benzer. O bahçe rutubetli bir ortamda nasıl canlılığını yitirir, solgun ve ölüme mahkum bir hal arz ederse, işte; vahyin hakimiyetinden mahrum olan fert ve toplum hayatında, fitne ve cahiliyyenin rutubeti, hayatı ve aklı o şekilde köreltir...

Her ne kadar bir an için fert ve toplumlar vahyin ışığına sırt çevirmiş, bütün kapı ve pencerelerini kapatmış ise de o Kıyamet'e kadar aynı tazelik ve dirilticilik özelliği ile baki kalacaktır. Zira onun sahibi ve koruyucusu bizzat ALLAH (c.c)'dır.

Öyle bir ortam ki, cehaletin boğucu atmosferi her tarafı sarmış. Fitne ateşi, bütün şiddeti ile yayılmakta. Tağutların zulmü "kurtarıcı" ambalacında tahakkküm sürmekte... Hak batıl, dost düşman, iyi kötü birbirine karışmış, birbirinin amabalacına büründürülmüş. Belirgin değil. Yolların kavşak noktası belirgin değil. Bu şiddet, bu belirginsizlik, bu karışıklığın verdiği şaşkınlık insanı hatta "müslümanım" diyenleri sarhoşlaştırarak şuursuzca bir yaşantıya itmektedir.

İşte biz, böyle bir ortamda, vahyin ışığında (Kur'an-ı Kerim ve Sünnet-i Resulullah) tesbit edilmiş; insanın hele müslümanın bu dünya hayatını şuursuzluğa iten, bedi hayatını da tehdit eden tehlikelerden en önemlilerini derlemek ve müslümanların dikkatine sunmayı inancımızın gereği olarak kendimiz için bir vecibe bildik.
Hayat ALLAH'a adanırsa güzeldir..Aksi olursa bu gün olduğu gibi {rabbe isyan ve bayat} olur.
Ne Mutlu Hayatını Vahy'in ışığında düzenleyenlere...
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
Çalışanlar işte böyle bir kurtuluş için çalışsınlar{saffat-60}