ŞEHİT REHBER HÜSEYİN VELİOĞLU

Şehitlerimiz; Bereketli bir hayatın tohumları,
goncaları ve kabiliyetleri idiler. (Şehid Rehber)

MUVAHİDLERİN MİSYONU DEVAM EDİYOR
Bugün tevhit mücadelesinin temsilcileri dünyanın her tarafında vardır. Allaha hamd olsun ki, Hızbullahi Cemaat da kendi mıntıkasında bu tarihi misyonu temsilciliğini yapmaktadır. Dolayısıyla bu Cemaat mensupları, İsa aleyhisselamın Havarileri ve Hz. Muhammed aleyhisselatü vesselamın ensarı ile muhacirlerin ahlakını pratize etmelidirler. Biliyorsunuz bu tarihi isimler, peygamberlerin cemaatlerinin mübarek isimleridir. Hanif olan Eshabül Kehf, havari, muhacir, ensar… Kuran da zikredilen cemaat isimleridir. Hızbullahi Cemaat da, bu konum ve misyonu yakalayıp muhafaza etmek zorundadır. Bu uğurda yapılanları; olan bitenleri Allahu Teala biliyor. Ve Allahu Teala mümin kullarını hiçbir zaman yalnız bırakmaz. Kendi yolunda mücadele edenlere hidayet yollarını gösterir. İmtihan eder fakat en kritik ve muhtaç anlarında Salih kullarını mucize ve ikramları ile himayesine alır. Yeterki mümin inancını yitirmesin. Ateşe atılanı, balığın yuttuğunu yalnız ve yardımsız bırakmayan Allah, hiç kimseyi unutmaz. Kalplerdeki gizliyi bilen Allah, İslam için mücadele veren bu uğurda belalara ve müsibetlere düçar olanları haşa unuturmu? Fakat müminleri dener, kafirlere de mühlet verir. Mükafat ve ikapların tecellisin; yapılanların niteliğine göre, dünya ve ahirete taksim eder. Allahın kanunları, insanlar için böyle bir strateji koymuştur. Hani müşrikler peygamber aleyhisselatü vesselama “Haydi bize bir ceza indir de görelim” diye istihza ettiler. Bunun üzerine “Deki kendi kendime Allahın dilemisinden başka ne fayda ne de zarar verebilirim. Her ümmetin bir eceli vardır. Ecelleri geldiği vakit ne bir saat ileri gelirler ne de bir saat geri kalırlar” ayeti nazil oldu.
Bu bakışla, tevhit uğrunda mücadele veren evvelki ümmetleri; en başta Peygamberleri ve onların izleyicileri olan kahramanları düşünün… İslam’ın hak davanın, insanlığın ve tarihin… onların omuzları üzerinde yükseldiğini göreceksiniz. Eshab-ı Kehfin kısasına bakın dönüşü olmayan muhaceratın kahramanlarını göreceksiniz. Rablerin iman eden o gençler, zalim topluluk ve yönetimleri nasıl arkalarına alarak terk ettiler. Kuran, mücadelelerinin bütün boyutların değil; sadece bir ucunu gösteriyor. Biliyorsunuz muhacerat kaçmak değildir. Mühacerat; müminlerin, başeğmezlerin güç yetirmeyince teslim olmayışlarının ifadesidir. Muhacir gözden dökülen yaş, gibidir. Hicret gözyaşı; anaya, babaya, kardeşe, eşe, dosta vatana… yüksek dağlardan geldiği yerin kokusunu teneffüs ederken dağlar kadar büyük zulüm dağlarını hatırlatır. Bu muvahhidin güç yetirmediğinden muhacir olduğunu anladıkça içten içe yanmasını insanı ağlatmaz mı? İnsanı duygulandıran bir çok olay vardır. Fakat en çok duygulandıran, kalpleri hetune çevirenlerin başında muhacerat olsa gerek…
(Şehid imam Hüseyin Velioğlu)